ofuknąć

Polish

Etymology

From o- +‎ fuknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈfuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧fuk‧nąć

Verb

ofuknąć pf (imperfective ofukiwać)

  1. (transitive) to berate, to chide
    Synonyms: oburknąć, ofukać, sfukać

Conjugation
Conjugation of ofuknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ofuknąć
future tense 1st ofuknę ofukniemy
2nd ofukniesz ofukniecie
3rd ofuknie ofukną
impersonal ofuknie się
past tense 1st ofuknąłem,
-(e)m ofuknął		 ofuknęłam,
-(e)m ofuknęła		 ofuknęłom,
-(e)m ofuknęło		 ofuknęliśmy,
-(e)śmy ofuknęli		 ofuknęłyśmy,
-(e)śmy ofuknęły
2nd ofuknąłeś,
-(e)ś ofuknął		 ofuknęłaś,
-(e)ś ofuknęła		 ofuknęłoś,
-(e)ś ofuknęło		 ofuknęliście,
-(e)ście ofuknęli		 ofuknęłyście,
-(e)ście ofuknęły
3rd ofuknął ofuknęła ofuknęło ofuknęli ofuknęły
impersonal ofuknięto
conditional 1st ofuknąłbym,
bym ofuknął		 ofuknęłabym,
bym ofuknęła		 ofuknęłobym,
bym ofuknęło		 ofuknęlibyśmy,
byśmy ofuknęli		 ofuknęłybyśmy,
byśmy ofuknęły
2nd ofuknąłbyś,
byś ofuknął		 ofuknęłabyś,
byś ofuknęła		 ofuknęłobyś,
byś ofuknęło		 ofuknęlibyście,
byście ofuknęli		 ofuknęłybyście,
byście ofuknęły
3rd ofuknąłby,
by ofuknął		 ofuknęłaby,
by ofuknęła		 ofuknęłoby,
by ofuknęło		 ofuknęliby,
by ofuknęli		 ofuknęłyby,
by ofuknęły
impersonal ofuknięto by
imperative 1st niech ofuknę ofuknijmy
2nd ofuknij ofuknijcie
3rd niech ofuknie niech ofukną
passive adjectival participle ofuknięty ofuknięta ofuknięte ofuknięci ofuknięte
anterior adverbial participle ofuknąwszy
verbal noun ofuknięcie

Derived terms
noun
  • ofuknięcie
adjective
  • fukliwy
verb

Further reading
  • ofuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ofuknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.