odkluczyć

Polish

Etymology

From od- +‎ kluczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈklu.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: od‧klu‧czyć

Verb

odkluczyć pf

  1. (transitive, Poznań) to unlock
    Antonyms: zakluczyć, zamknąć na klucz

Conjugation
Conjugation of zakluczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakluczyć
future tense 1st zakluczę zakluczymy
2nd zakluczysz zakluczycie
3rd zakluczy zakluczą
impersonal zakluczy się
past tense 1st zakluczyłem,
-(e)m zakluczył		 zakluczyłam,
-(e)m zakluczyła		 zakluczyłom,
-(e)m zakluczyło		 zakluczyliśmy,
-(e)śmy zakluczyli		 zakluczyłyśmy,
-(e)śmy zakluczyły
2nd zakluczyłeś,
-(e)ś zakluczył		 zakluczyłaś,
-(e)ś zakluczyła		 zakluczyłoś,
-(e)ś zakluczyło		 zakluczyliście,
-(e)ście zakluczyli		 zakluczyłyście,
-(e)ście zakluczyły
3rd zakluczył zakluczyła zakluczyło zakluczyli zakluczyły
impersonal zakluczono
conditional 1st zakluczyłbym,
bym zakluczył		 zakluczyłabym,
bym zakluczyła		 zakluczyłobym,
bym zakluczyło		 zakluczylibyśmy,
byśmy zakluczyli		 zakluczyłybyśmy,
byśmy zakluczyły
2nd zakluczyłbyś,
byś zakluczył		 zakluczyłabyś,
byś zakluczyła		 zakluczyłobyś,
byś zakluczyło		 zakluczylibyście,
byście zakluczyli		 zakluczyłybyście,
byście zakluczyły
3rd zakluczyłby,
by zakluczył		 zakluczyłaby,
by zakluczyła		 zakluczyłoby,
by zakluczyło		 zakluczyliby,
by zakluczyli		 zakluczyłyby,
by zakluczyły
impersonal zakluczono by
imperative 1st niech zakluczę zakluczmy
2nd zaklucz zakluczcie
3rd niech zakluczy niech zakluczą
passive adjectival participle zakluczony zakluczona zakluczone zakluczeni zakluczone
anterior adverbial participle zakluczywszy
verbal noun zakluczenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.