obdarzyć

Polish

Etymology

From ob- +‎ darzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈda.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: ob‧da‧rzyć

Verb

obdarzyć pf (imperfective obdarzać)

  1. (transitive) to bestow, to endow, to gift

Conjugation
Conjugation of obdarzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obdarzyć
future tense 1st obdarzę obdarzymy
2nd obdarzysz obdarzycie
3rd obdarzy obdarzą
impersonal obdarzy się
past tense 1st obdarzyłem,
-(e)m obdarzył		 obdarzyłam,
-(e)m obdarzyła		 obdarzyłom,
-(e)m obdarzyło		 obdarzyliśmy,
-(e)śmy obdarzyli		 obdarzyłyśmy,
-(e)śmy obdarzyły
2nd obdarzyłeś,
-(e)ś obdarzył		 obdarzyłaś,
-(e)ś obdarzyła		 obdarzyłoś,
-(e)ś obdarzyło		 obdarzyliście,
-(e)ście obdarzyli		 obdarzyłyście,
-(e)ście obdarzyły
3rd obdarzył obdarzyła obdarzyło obdarzyli obdarzyły
impersonal obdarzono
conditional 1st obdarzyłbym,
bym obdarzył		 obdarzyłabym,
bym obdarzyła		 obdarzyłobym,
bym obdarzyło		 obdarzylibyśmy,
byśmy obdarzyli		 obdarzyłybyśmy,
byśmy obdarzyły
2nd obdarzyłbyś,
byś obdarzył		 obdarzyłabyś,
byś obdarzyła		 obdarzyłobyś,
byś obdarzyło		 obdarzylibyście,
byście obdarzyli		 obdarzyłybyście,
byście obdarzyły
3rd obdarzyłby,
by obdarzył		 obdarzyłaby,
by obdarzyła		 obdarzyłoby,
by obdarzyło		 obdarzyliby,
by obdarzyli		 obdarzyłyby,
by obdarzyły
impersonal obdarzono by
imperative 1st niech obdarzę obdarzmy
2nd obdarz obdarzcie
3rd niech obdarzy niech obdarzą
passive adjectival participle obdarzony obdarzona obdarzone obdarzeni obdarzone
anterior adverbial participle obdarzywszy
verbal noun obdarzenie

Further reading
  • obdarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obdarzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.