napocząć

Polish

Etymology

From na- +‎ począć.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: na‧po‧cząć

Verb

napocząć pf (imperfective napoczynać)

  1. (transitive) to broach, to set abroach
  2. (transitive, rare) to commence, to start
    Synonyms: rozpocząć, zacząć

Conjugation
Conjugation of napocząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive napocząć
future tense 1st napocznę napoczniemy
2nd napoczniesz napoczniecie
3rd napocznie napoczną
impersonal napocznie się
past tense 1st napocząłem,
-(e)m napoczął		 napoczęłam,
-(e)m napoczęła		 napoczęłom,
-(e)m napoczęło		 napoczęliśmy,
-(e)śmy napoczęli		 napoczęłyśmy,
-(e)śmy napoczęły
2nd napocząłeś,
-(e)ś napoczął		 napoczęłaś,
-(e)ś napoczęła		 napoczęłoś,
-(e)ś napoczęło		 napoczęliście,
-(e)ście napoczęli		 napoczęłyście,
-(e)ście napoczęły
3rd napoczął napoczęła napoczęło napoczęli napoczęły
impersonal napoczęto
conditional 1st napocząłbym,
bym napoczął		 napoczęłabym,
bym napoczęła		 napoczęłobym,
bym napoczęło		 napoczęlibyśmy,
byśmy napoczęli		 napoczęłybyśmy,
byśmy napoczęły
2nd napocząłbyś,
byś napoczął		 napoczęłabyś,
byś napoczęła		 napoczęłobyś,
byś napoczęło		 napoczęlibyście,
byście napoczęli		 napoczęłybyście,
byście napoczęły
3rd napocząłby,
by napoczął		 napoczęłaby,
by napoczęła		 napoczęłoby,
by napoczęło		 napoczęliby,
by napoczęli		 napoczęłyby,
by napoczęły
impersonal napoczęto by
imperative 1st niech napocznę napocznijmy
2nd napocznij napocznijcie
3rd niech napocznie niech napoczną
passive adjectival participle napoczęty napoczęta napoczęte napoczęci napoczęte
anterior adverbial participle napocząwszy
verbal noun napoczęcie

Further reading
  • napocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • napocząć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.