nakraść

Polish

Etymology

From na- +‎ kraść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.kraɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -akraɕt͡ɕ
  • Syllabification: na‧kraść

Verb

nakraść pf

  1. (transitive, reflexive) to steal a lot, to steal many [+genitive = of something]
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation
Conjugation of nakraść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakraść
future tense 1st nakradnę nakradniemy
2nd nakradniesz nakradniecie
3rd nakradnie nakradną
impersonal nakradnie się
past tense 1st nakradłem,
-(e)m nakradł		 nakradłam,
-(e)m nakradła		 nakradłom,
-(e)m nakradło		 nakradliśmy,
-(e)śmy nakradli		 nakradłyśmy,
-(e)śmy nakradły
2nd nakradłeś,
-(e)ś nakradł		 nakradłaś,
-(e)ś nakradła		 nakradłoś,
-(e)ś nakradło		 nakradliście,
-(e)ście nakradli		 nakradłyście,
-(e)ście nakradły
3rd nakradł nakradła nakradło nakradli nakradły
impersonal nakradziono
conditional 1st nakradłbym,
bym nakradł		 nakradłabym,
bym nakradła		 nakradłobym,
bym nakradło		 nakradlibyśmy,
byśmy nakradli		 nakradłybyśmy,
byśmy nakradły
2nd nakradłbyś,
byś nakradł		 nakradłabyś,
byś nakradła		 nakradłobyś,
byś nakradło		 nakradlibyście,
byście nakradli		 nakradłybyście,
byście nakradły
3rd nakradłby,
by nakradł		 nakradłaby,
by nakradła		 nakradłoby,
by nakradło		 nakradliby,
by nakradli		 nakradłyby,
by nakradły
impersonal nakradziono by
imperative 1st niech nakradnę nakradnijmy
2nd nakradnij nakradnijcie
3rd niech nakradnie niech nakradną
passive adjectival participle nakradziony nakradziona nakradzione nakradzeni nakradzione
anterior adverbial participle nakradłszy
verbal noun nakradzenie

Further reading
  • nakraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nakraść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.