nakarmić

Polish

Etymology

From na- +‎ karmić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈkar.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -armit͡ɕ
  • Syllabification: na‧kar‧mić

Verb

nakarmić pf (imperfective karmić)

  1. (transitive) to feed, to fodder, to nourish
    Synonyms: nafutrować, pożywić

Conjugation
Conjugation of nakarmić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakarmić
future tense 1st nakarmię nakarmimy
2nd nakarmisz nakarmicie
3rd nakarmi nakarmią
impersonal nakarmi się
past tense 1st nakarmiłem,
-(e)m nakarmił		 nakarmiłam,
-(e)m nakarmiła		 nakarmiłom,
-(e)m nakarmiło		 nakarmiliśmy,
-(e)śmy nakarmili		 nakarmiłyśmy,
-(e)śmy nakarmiły
2nd nakarmiłeś,
-(e)ś nakarmił		 nakarmiłaś,
-(e)ś nakarmiła		 nakarmiłoś,
-(e)ś nakarmiło		 nakarmiliście,
-(e)ście nakarmili		 nakarmiłyście,
-(e)ście nakarmiły
3rd nakarmił nakarmiła nakarmiło nakarmili nakarmiły
impersonal nakarmiono
conditional 1st nakarmiłbym,
bym nakarmił		 nakarmiłabym,
bym nakarmiła		 nakarmiłobym,
bym nakarmiło		 nakarmilibyśmy,
byśmy nakarmili		 nakarmiłybyśmy,
byśmy nakarmiły
2nd nakarmiłbyś,
byś nakarmił		 nakarmiłabyś,
byś nakarmiła		 nakarmiłobyś,
byś nakarmiło		 nakarmilibyście,
byście nakarmili		 nakarmiłybyście,
byście nakarmiły
3rd nakarmiłby,
by nakarmił		 nakarmiłaby,
by nakarmiła		 nakarmiłoby,
by nakarmiło		 nakarmiliby,
by nakarmili		 nakarmiłyby,
by nakarmiły
impersonal nakarmiono by
imperative 1st niech nakarmię nakarmmy
2nd nakarm nakarmcie
3rd niech nakarmi niech nakarmią
passive adjectival participle nakarmiony nakarmiona nakarmione nakarmieni nakarmione
anterior adverbial participle nakarmiwszy
verbal noun nakarmienie
nouns

Further reading
  • nakarmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nakarmić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.