munkatársai
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuŋkɒtaːrʃɒji]
- Hyphenation: mun‧ka‧tár‧sai
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | munkatársai |
| accusative | — | munkatársait |
| dative | — | munkatársainak |
| instrumental | — | munkatársaival |
| causal-final | — | munkatársaiért |
| translative | — | munkatársaivá |
| terminative | — | munkatársaiig |
| essive-formal | — | munkatársaiként |
| essive-modal | — | munkatársaiul |
| inessive | — | munkatársaiban |
| superessive | — | munkatársain |
| adessive | — | munkatársainál |
| illative | — | munkatársaiba |
| sublative | — | munkatársaira |
| allative | — | munkatársaihoz |
| elative | — | munkatársaiból |
| delative | — | munkatársairól |
| ablative | — | munkatársaitól |
| non-attributive possessive - singular |
— | munkatársaié |
| non-attributive possessive - plural |
— | munkatársaiéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.