mruknąć

Polish

Etymology

From mruczeć +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmruk.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mruk‧nąć

Verb

mruknąć pf (imperfective mruczeć)

  1. (intransitive, of cats) to purr (to make a vibrating sound in the throat)
  2. (intransitive) to mumble, to mutter
  3. (intransitive, of engines) to purr (to make a low rumbling sound)

Conjugation
Conjugation of mruknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mruknąć
future tense 1st mruknę mrukniemy
2nd mrukniesz mrukniecie
3rd mruknie mrukną
impersonal mruknie się
past tense 1st mruknąłem,
-(e)m mruknął		 mruknęłam,
-(e)m mruknęła		 mruknęłom,
-(e)m mruknęło		 mruknęliśmy,
-(e)śmy mruknęli		 mruknęłyśmy,
-(e)śmy mruknęły
2nd mruknąłeś,
-(e)ś mruknął		 mruknęłaś,
-(e)ś mruknęła		 mruknęłoś,
-(e)ś mruknęło		 mruknęliście,
-(e)ście mruknęli		 mruknęłyście,
-(e)ście mruknęły
3rd mruknął mruknęła mruknęło mruknęli mruknęły
impersonal mruknięto
conditional 1st mruknąłbym,
bym mruknął		 mruknęłabym,
bym mruknęła		 mruknęłobym,
bym mruknęło		 mruknęlibyśmy,
byśmy mruknęli		 mruknęłybyśmy,
byśmy mruknęły
2nd mruknąłbyś,
byś mruknął		 mruknęłabyś,
byś mruknęła		 mruknęłobyś,
byś mruknęło		 mruknęlibyście,
byście mruknęli		 mruknęłybyście,
byście mruknęły
3rd mruknąłby,
by mruknął		 mruknęłaby,
by mruknęła		 mruknęłoby,
by mruknęło		 mruknęliby,
by mruknęli		 mruknęłyby,
by mruknęły
impersonal mruknięto by
imperative 1st niech mruknę mruknijmy
2nd mruknij mruknijcie
3rd niech mruknie niech mrukną
anterior adverbial participle mruknąwszy
verbal noun mruknięcie

Derived terms
noun
noun

Further reading
  • mruknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mruknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.