merdnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mъrdnǫti. By surface analysis, merdać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɛr.dnɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrdnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mer‧dnąć

Verb

merdnąć pf (imperfective merdać)

  1. (intransitive, of dogs) to wag (to swing one's tail from side to side)
    Synonym: zamerdać
    Hypernym: machnąć
    Pies merdnął ogonem. ― The dog wagged its tail.

Conjugation
Conjugation of merdnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive merdnąć
future tense 1st merdnę merdniemy
2nd merdniesz merdniecie
3rd merdnie merdną
impersonal merdnie się
past tense 1st merdnąłem,
-(e)m merdnął		 merdnęłam,
-(e)m merdnęła		 merdnęłom,
-(e)m merdnęło		 merdnęliśmy,
-(e)śmy merdnęli		 merdnęłyśmy,
-(e)śmy merdnęły
2nd merdnąłeś,
-(e)ś merdnął		 merdnęłaś,
-(e)ś merdnęła		 merdnęłoś,
-(e)ś merdnęło		 merdnęliście,
-(e)ście merdnęli		 merdnęłyście,
-(e)ście merdnęły
3rd merdnął merdnęła merdnęło merdnęli merdnęły
impersonal merdnięto
conditional 1st merdnąłbym,
bym merdnął		 merdnęłabym,
bym merdnęła		 merdnęłobym,
bym merdnęło		 merdnęlibyśmy,
byśmy merdnęli		 merdnęłybyśmy,
byśmy merdnęły
2nd merdnąłbyś,
byś merdnął		 merdnęłabyś,
byś merdnęła		 merdnęłobyś,
byś merdnęło		 merdnęlibyście,
byście merdnęli		 merdnęłybyście,
byście merdnęły
3rd merdnąłby,
by merdnął		 merdnęłaby,
by merdnęła		 merdnęłoby,
by merdnęło		 merdnęliby,
by merdnęli		 merdnęłyby,
by merdnęły
impersonal merdnięto by
imperative 1st niech merdnę merdnijmy
2nd merdnij merdnijcie
3rd niech merdnie niech merdną
anterior adverbial participle merdnąwszy
verbal noun merdnięcie

Further reading
  • merdnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • merdnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.