kusić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kusiti, from Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍃𐌾𐌰𐌽 (kausjan), from Proto-Germanic *kauzijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /kuɕit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /kuɕit͡ɕ/

Verb

kusić impf (perfective skusić)

  1. (transitive) to examine, prove
  2. (transitive) to incite, induce, tempt
  3. (transitive) to taste (to sample the flavor of something)
  4. (transitive) to check, investigate
  5. (reflexive with się) to train, practice

Derived terms
noun
verbs
  • pokusić pf
  • pokuszać impf
  • skusić pf
  • skuszać impf
  • skuszować impf
  • ukusić pf
  • ukuszać impf
  • zakusić pf
nouns

Descendants
  • Polish: kusić

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kusić, from Proto-Slavic *kusiti, from Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍃𐌾𐌰𐌽 (kausjan), from Proto-Germanic *kauzijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈku.ɕit͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈku.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: ku‧sić

Verb

kusić impf (perfective skusić)

  1. (transitive) to tempt (to provoke someone to do something, especially something wrong)

Conjugation
Conjugation of kusić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kusić
present tense 1st kuszę kusimy
2nd kusisz kusicie
3rd kusi kuszą
impersonal kusi się
past tense 1st kusiłem,
-(e)m kusił		 kusiłam,
-(e)m kusiła		 kusiłom,
-(e)m kusiło		 kusiliśmy,
-(e)śmy kusili		 kusiłyśmy,
-(e)śmy kusiły
2nd kusiłeś,
-(e)ś kusił		 kusiłaś,
-(e)ś kusiła		 kusiłoś,
-(e)ś kusiło		 kusiliście,
-(e)ście kusili		 kusiłyście,
-(e)ście kusiły
3rd kusił kusiła kusiło kusili kusiły
impersonal kuszono
future tense 1st będę kusił,
będę kusić		 będę kusiła,
będę kusić		 będę kusiło,
będę kusić		 będziemy kusili,
będziemy kusić		 będziemy kusiły,
będziemy kusić
2nd będziesz kusił,
będziesz kusić		 będziesz kusiła,
będziesz kusić		 będziesz kusiło,
będziesz kusić		 będziecie kusili,
będziecie kusić		 będziecie kusiły,
będziecie kusić
3rd będzie kusił,
będzie kusić		 będzie kusiła,
będzie kusić		 będzie kusiło,
będzie kusić		 będą kusili,
będą kusić		 będą kusiły,
będą kusić
impersonal będzie kusić się
conditional 1st kusiłbym,
bym kusił		 kusiłabym,
bym kusiła		 kusiłobym,
bym kusiło		 kusilibyśmy,
byśmy kusili		 kusiłybyśmy,
byśmy kusiły
2nd kusiłbyś,
byś kusił		 kusiłabyś,
byś kusiła		 kusiłobyś,
byś kusiło		 kusilibyście,
byście kusili		 kusiłybyście,
byście kusiły
3rd kusiłby,
by kusił		 kusiłaby,
by kusiła		 kusiłoby,
by kusiło		 kusiliby,
by kusili		 kusiłyby,
by kusiły
impersonal kuszono by
imperative 1st niech kuszę kuśmy
2nd kuś kuście
3rd niech kusi niech kuszą
active adjectival participle kuszący kusząca kuszące kuszący kuszące
passive adjectival participle kuszony kuszona kuszone kuszeni kuszone
contemporary adverbial participle kusząc
verbal noun kuszenie

Derived terms
noun
verbs
noun

Further reading
  • kusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.