krajny
See also: Krajny
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krajьnъ. By surface analysis, kraj + -ny.
Adjective
krajny
- extreme, final, terminal, utmost
- Synonym: skrajny
- 1471, Jan Łoś, editor, Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, published 1901:
- Kv kraynemv ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
- Ku krajnemu ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
Descendants
- Polish: krajny (obsolete)
Further reading
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “krajny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish krajny. By surface analysis, kraj + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkraj.nɨ/
- Rhymes: -ajnɨ
- Syllabification: kraj‧ny
- Homophone: Krajny
Adjective
krajny (comparative krajniejszy, superlative najkrajniejszy, adverb krajnie)
Declension
Declension of krajny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | krajny | krajne | krajna | krajni | krajne | ||
| genitive | krajnego | krajnej | krajnych | ||||
| dative | krajnemu | krajnym | |||||
| accusative | krajnego | krajny | krajne | krajną | krajnych | krajne | |
| instrumental | krajnym | krajnymi | |||||
| locative | krajnej | krajnych | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.