kompetentny

Polish

Etymology

Borrowed from French compétent + -ny, from Old French competent, from Latin competens.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔm.pɛˈtɛn.tnɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛntnɨ
Syllabification: kom‧pe‧ten‧tny

Adjective

kompetentny (not comparable, adverb kompetentnie)

competent (skilled)
Synonyms: fachowy, profesjonalny

Antonym: niekompetentny
competent (adequate for a purpose)

Declension

Declension of kompetentny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	kompetentny		kompetentne	kompetentna	kompetentni	kompetentne
genitive	kompetentnego			kompetentnej	kompetentnych
dative	kompetentnemu			kompetentnej	kompetentnym
accusative	kompetentnego	kompetentny	kompetentne	kompetentną	kompetentnych	kompetentne
instrumental	kompetentnym			kompetentną	kompetentnymi
locative	kompetentnym			kompetentnej	kompetentnych

Derived terms

noun

kompetentność

Related terms

noun

kompetencja

Further reading

kompetentny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kompetentny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.