instaurandus
Latin
Etymology
Future passive participle of īnstaurō.
Participle
īnstaurandus m (feminine īnstauranda, neuter īnstaurandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnstaurandus | īnstauranda | īnstaurandum | īnstaurandī | īnstaurandae | īnstauranda | |
| Genitive | īnstaurandī | īnstaurandae | īnstaurandī | īnstaurandōrum | īnstaurandārum | īnstaurandōrum | |
| Dative | īnstaurandō | īnstaurandae | īnstaurandō | īnstaurandīs | īnstaurandīs | īnstaurandīs | |
| Accusative | īnstaurandum | īnstaurandam | īnstaurandum | īnstaurandōs | īnstaurandās | īnstauranda | |
| Ablative | īnstaurandō | īnstaurandā | īnstaurandō | īnstaurandīs | īnstaurandīs | īnstaurandīs | |
| Vocative | īnstaurande | īnstauranda | īnstaurandum | īnstaurandī | īnstaurandae | īnstauranda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.