imrenmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish امرنمك‎ (imrenmek, “to feel a longing”), cognate with Old Turkic [script needed] (amran-, “to love, desire”). Ultimately from Proto-Turkic *ăm- (“gentle, quiet; to love, desire”).[1] Also related to Old Turkic [script needed] (amrıl-, “to be quiet”), [script needed] (amul, “gentle, quiet”),[2]

Verb

imrenmek (third-person singular simple present imrenir)

  1. (intransitive) to long for, feel an appetite for,
  2. (intransitive) to desire (something unobtainable), envy

Conjugation
Conjugation of imrenmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive imrenmek
impersonal participle imperfective imrenen
perfective imrenmiş
prospective imrenecek
personal participle non-prospective imrendiğim imrendiğin imrendiği imrendiğimiz imrendiğiniz imrendikleri
prospective imreneceğim imreneceğin imreneceği imreneceğimiz imreneceğiniz imrenecekleri
verbal noun imrenme
way of doing imreniş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist imrenirim imrenirsin imrenir imreniriz imrenirsiniz imrenirler
imperfective imreniyorum imreniyorsun imreniyor imreniyoruz imreniyorsunuz imreniyorlar
past perfective imrendim imrendin imrendi imrendik imrendiniz imrendiler
imperfective imreniyordum imreniyordun imreniyordu imreniyorduk imreniyordunuz imreniyorlardı (or imreniyordular)
future imreneceğim imreneceksin imrenecek imreneceğiz imreneceksiniz imrenecekler
inferential perfective imrenmişim imrenmişsin imrenmiş imrenmişiz imrenmişsiniz imrenmişler
aorist imrenirmişim imrenirmişsin imrenirmiş imrenirmişiz imrenirmişsiniz imrenirlermiş (or imrenirmişlar)
imperfective imreniyormuşum imreniyormuşsun imreniyormuş imreniyormuşuz imreniyormuşsunuz imreniyorlarmış
conditional simple imrensem imrensen imrense imrensek imrenseniz imrenseler
perfective imrenseydim imrenseydin imrenseydi imrenseydik imrenseydiniz imrenseydiler
optative imreneyim imrenesin imrene imrenelim imrenesiniz imreneler
progressive imrenmekteyim imrenmektesin imrenmekte imrenmekteyiz imrenmektesiniz imrenmekteler
necessitative imrenmeliyim imrenmelisin imrenmeli imrenmeliyiz imrenmelisiniz imrenmeliler
imperative imren imrensin imrenin imrensinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist imrenir miyim? imrenir misin? imrenir mi? imrenir miyiz? imrenir misiniz? imrenirler mi?
imperfective imreniyor muyum? imreniyor musun? imreniyor mu? imreniyor muyuz? imreniyor musunuz? imreniyorlar mı?
past perfective imrendim mi? imrendin mi? imrendi mi? imrendik mi? imrendiniz mi? imrendiler mi?
imperfective imreniyor muydum? imreniyor muydun? imreniyor muydu? imreniyor muyduk? imreniyor muydunuz? imreniyorlar mıydı?
future imrenecek miyim? imrenecek misin? imrenecek mi? imrenecek miyiz? imrenecek misiniz? imrenecekler mi?
inferential perfective imrenmiş miyim? imrenmiş misin? imrenmiş mi? imrenmiş miyiz? imrenmiş misiniz? imrenmişler mi?
aorist imrenir miymişim? imrenir miymişsin? imrenir miymiş? imrenir miymişiz? imrenir miymişsiniz? imrenirler miymiş?
imperfective imreniyor muymuşum? imreniyor muymuşsun? imreniyor muymuş? imreniyor muymuşuz? imreniyor muymuşsunuz? imreniyorlar mıymış?
conditional simple imrensem mi? imrensen mi? imrense mi? imrensek mi? imrenseniz mi? imrenseler mi?
perfective imrense miydim? imrense miydin? imrense miydi? imrense miydik? imrense miydiniz? imrenseler miydi?
progressive imrenmekte miyim? imrenmekte misin? imrenmekte mi? imrenmekte miyiz? imrenmekte misiniz? imrenmekteler mi?
necessitative imrenmeli miyim? imrenmeli misin? imrenmeli mi? imrenmeli miyiz? imrenmeli misiniz? imrenmeliler mi?
Negative declarative
infinitive imrenmemek
impersonal participle imperfective imrenmeyen
perfective imrenmemiş
prospective imrenmeyecek
personal participle non-prospective imrenmediğim imrenmediğin imrenmediği imrenmediğimiz imrenmediğiniz imrenmedikleri
prospective imrenmeyeceğim imrenmeyeceğin imrenmeyeceği imrenmeyeceğimiz imrenmeyeceğiniz imrenmeyecekleri
verbal noun imrenmeme
way of doing imrenmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist imrenmem imrenmezsin imrenmez imrenmeyiz imrenmezsiniz imrenmezler
imperfective imrenmiyorum imrenmiyorsun imrenmiyor imrenmiyoruz imrenmiyorsunuz imrenmiyorlar
past perfective imrenmedim imrenmedin imrenmedi imrenmedik imrenmediniz imrenmediler
imperfective imrenmiyordum imrenmiyordun imrenmiyordu imrenmiyorduk imrenmiyordunuz imrenmiyorlardı
future imrenmeyeceğim imrenmeyeceksin imrenmeyecek imrenmeyeceğiz imrenmeyeceksiniz imrenmeyecekler
inferential perfective imrenmemişim imrenmemişsin imrenmemiş imrenmemişiz imrenmemişsiniz imrenmemişler
aorist imrenmezmişim imrenmezmişsin imrenmezmiş imrenmezmişiz imrenmezmişsiniz imrenmezlermiş
imperfective imrenmiyormuşum imrenmiyormuşsun imrenmiyormuş imrenmiyormuşuz imrenmiyormuşsunuz imrenmiyorlarmış
conditional simple imrenmesem imrenmesen imrenmese imrenmesek imrenmeseniz imrenmeseler
perfective imrenmeseydim imrenmeseydin imrenmeseydi imrenmeseydik imrenmeseydiniz imrenmeseydiler
optative imrenmeyeyim imrenmeyesin imrenmeye imrenmeyelim imrenmeyesiniz imrenmeyeler
progressive imrenmemekteyim imrenmemektesin imrenmemekte imrenmemekteyiz imrenmemektesiniz imrenmemekteler
necessitative imrenmemeliyim imrenmemelisin imrenmemeli imrenmemeliyiz imrenmemelisiniz imrenmemeliler
imperative imrenme imrenmesin imrenmeyin imrenmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist imrenmez miyim? imrenmez misin? imrenmez mi? imrenmez miyiz? imrenmez misiniz? imrenmezler mi?
imperfective imrenmiyor muyum? imrenmiyor musun? imrenmiyor mu? imrenmiyor muyuz? imrenmiyor musunuz? imrenmiyorlar mı?
past perfective imrenmedim mi? imrenmedin mi? imrenmedi mi? imrenmedik mi? imrenmediniz mi? imrenmediler mi?
imperfective imrenmiyor muydum? imrenmiyor muydun? imrenmiyor muydu? imrenmiyor muyduk? imrenmiyor muydunuz? imrenmiyorlar mıydı?
future imrenmeyecek miyim? imrenmeyecek misin? imrenmeyecek mi? imrenmeyecek miyiz? imrenmeyecek misiniz? imrenmeyecekler mi?
inferential perfective imrenmemiş miyim? imrenmemiş misin? imrenmemiş mi? imrenmemiş miyiz? imrenmemiş misiniz? imrenmemişler mi?
aorist imrenmez miymişim? imrenmez miymişsin? imrenmez miymiş? imrenmez miymişiz? imrenmez miymişsiniz? imrenmezler miymiş?
imperfective imrenmiyor muymuşum? imrenmiyor muymuşsun? imrenmiyor muymuş? imrenmiyor muymuşuz? imrenmiyor muymuşsunuz? imrenmiyorlar mıymış?
conditional simple imrenmesem mi? imrenmesen mi? imrenmese mi? imrenmesek mi? imrenmeseniz mi? imrenmeseler mi?
perfective imrenmese miydim? imrenmese miydin? imrenmese miydi? imrenmese miydik? imrenmese miydiniz? imrenmeseler miydi?
progressive imrenmemekte miyim? imrenmemekte misin? imrenmemekte mi? imrenmemekte miyiz? imrenmemekte misiniz? imrenmemekteler mi?
necessitative imrenmemeli miyim? imrenmemeli misin? imrenmemeli mi? imrenmemeli miyiz? imrenmemeli misiniz? imrenmemeliler mi?

Synonyms

Derived terms
  • imrenme
  • imreniş
  • imreni
  • imrenti
  • imrendirmek
  • imrenilmek
  • imrenmemek
  • imrenememek
  • imrenebilmek

References
  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ăm-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. Nişanyan, Sevan (2015-04-24), “imren-”, in Nişanyan Sözlük
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.