grzeczny

Polish

Etymology

From k- +‎ rzecz +‎ -ny, from Proto-Slavic *rěčь (“speech”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɡʐɛt͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
Syllabification: grzecz‧ny

Adjective

grzeczny (comparative grzeczniejszy, superlative najgrzeczniejszy, adverb grzecznie)

nice, polite, courteous
Antonym: niegrzeczny

Near-synonym: uprzejmy

Declension

Declension of grzeczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	grzeczny		grzeczne	grzeczna	grzeczni	grzeczne
genitive	grzecznego			grzecznej	grzecznych
dative	grzecznemu			grzecznej	grzecznym
accusative	grzecznego	grzeczny	grzeczne	grzeczną	grzecznych	grzeczne
instrumental	grzecznym			grzeczną	grzecznymi
locative	grzecznym			grzecznej	grzecznych

Derived terms

noun

grzeczność

verb

ugrzecznić

Further reading

grzeczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
grzeczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.