faginus
Latin
Etymology
Closer to Ancient Greek φήγινος (phḗginos, “oaken”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfaː.ɡi.nus/, [ˈfäːɡɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfa.d͡ʒi.nus/, [ˈfäːd͡ʒinus]
Adjective
fāginus (feminine fāgina, neuter fāginum); first/second-declension adjective
- Alternative form of fāgineus
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | fāginus | fāgina | fāginum | fāginī | fāginae | fāgina | |
| Genitive | fāginī | fāginae | fāginī | fāginōrum | fāginārum | fāginōrum | |
| Dative | fāginō | fāginō | fāginīs | ||||
| Accusative | fāginum | fāginam | fāginum | fāginōs | fāginās | fāgina | |
| Ablative | fāginō | fāginā | fāginō | fāginīs | |||
| Vocative | fāgine | fāgina | fāginum | fāginī | fāginae | fāgina | |
References
- “faginus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “faginus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- faginus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- faginus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- faginus in Georges, Karl Ernst; Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, volume 1, 8th edition, Hahnsche Buchhandlung
Further reading
- Walde, Alois; Hofmann, Johann Baptist (1938), “fāgus”, in Lateinisches etymologisches Wörterbuch (in German), volume 1, 3rd edition, Heidelberg: Carl Winter, page 445
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.