fǿra
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *fōrijaną.
Conjugation
Conjugation of fǿra — active (weak class 1)
| infinitive | fǿra | |
|---|---|---|
| present participle | fǿrandi | |
| past participle | fǿrðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | fǿri | fǿrða |
| 2nd-person singular | fǿrir | fǿrðir |
| 3rd-person singular | fǿrir | fǿrði |
| 1st-person plural | fǿrum | fǿrðum |
| 2nd-person plural | fǿrið | fǿrðuð |
| 3rd-person plural | fǿra | fǿrðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | fǿra | fǿrða |
| 2nd-person singular | fǿrir | fǿrðir |
| 3rd-person singular | fǿri | fǿrði |
| 1st-person plural | fǿrim | fǿrðim |
| 2nd-person plural | fǿrið | fǿrðið |
| 3rd-person plural | fǿri | fǿrði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | fǿr, fǿri | |
| 1st-person plural | fǿrum | |
| 2nd-person plural | fǿrið | |
Conjugation of fǿra — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | fǿrask | |
|---|---|---|
| present participle | fǿrandisk | |
| past participle | fǿrzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | fǿrumk | fǿrðumk |
| 2nd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk |
| 3rd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk |
| 1st-person plural | fǿrumsk | fǿrðumsk |
| 2nd-person plural | fǿrizk | fǿrðuzk |
| 3rd-person plural | fǿrask | fǿrðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | fǿrumk | fǿrðumk |
| 2nd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk |
| 3rd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk |
| 1st-person plural | fǿrimsk | fǿrðimsk |
| 2nd-person plural | fǿrizk | fǿrðizk |
| 3rd-person plural | fǿrisk | fǿrðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | fǿrsk, fǿrisk | |
| 1st-person plural | fǿrumsk | |
| 2nd-person plural | fǿrizk | |
Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.