dwukierunkowy

Polish

Etymology

From dwu- +‎ kierunek +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /dvu.kjɛ.ruŋˈkɔ.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: dwu‧kie‧run‧ko‧wy

Adjective

dwukierunkowy (not comparable)

bidirectional

Declension

Declension of dwukierunkowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	dwukierunkowy		dwukierunkowe	dwukierunkowa	dwukierunkowi	dwukierunkowe
genitive	dwukierunkowego			dwukierunkowej	dwukierunkowych
dative	dwukierunkowemu			dwukierunkowej	dwukierunkowym
accusative	dwukierunkowego	dwukierunkowy	dwukierunkowe	dwukierunkową	dwukierunkowych	dwukierunkowe
instrumental	dwukierunkowym			dwukierunkową	dwukierunkowymi
locative	dwukierunkowym			dwukierunkowej	dwukierunkowych

Further reading

dwukierunkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dwukierunkowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.