dopaść

Polish

Etymology

From do- +‎ paść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.paɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpaɕt͡ɕ
  • Syllabification: do‧paść

Verb

dopaść pf (imperfective dopadać)

  1. (transitive) to approach quickly, to run towards
  2. (transitive) to catch (e.g. a criminal), to catch up with, to nobble
    Synonym: dorwać

Conjugation
Conjugation of dopaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopaść
future tense 1st dopadnę dopadniemy
2nd dopadniesz dopadniecie
3rd dopadnie dopadną
impersonal dopadnie się
past tense 1st dopadłem,
-(e)m dopadł		 dopadłam,
-(e)m dopadła		 dopadłom,
-(e)m dopadło		 dopadliśmy,
-(e)śmy dopadli		 dopadłyśmy,
-(e)śmy dopadły
2nd dopadłeś,
-(e)ś dopadł		 dopadłaś,
-(e)ś dopadła		 dopadłoś,
-(e)ś dopadło		 dopadliście,
-(e)ście dopadli		 dopadłyście,
-(e)ście dopadły
3rd dopadł dopadła dopadło dopadli dopadły
impersonal dopadnięto
conditional 1st dopadłbym,
bym dopadł		 dopadłabym,
bym dopadła		 dopadłobym,
bym dopadło		 dopadlibyśmy,
byśmy dopadli		 dopadłybyśmy,
byśmy dopadły
2nd dopadłbyś,
byś dopadł		 dopadłabyś,
byś dopadła		 dopadłobyś,
byś dopadło		 dopadlibyście,
byście dopadli		 dopadłybyście,
byście dopadły
3rd dopadłby,
by dopadł		 dopadłaby,
by dopadła		 dopadłoby,
by dopadło		 dopadliby,
by dopadli		 dopadłyby,
by dopadły
impersonal dopadnięto by
imperative 1st niech dopadnę dopadnijmy
2nd dopadnij dopadnijcie
3rd niech dopadnie niech dopadną
passive adjectival participle dopadnięty dopadnięta dopadnięte dopadnięci dopadnięte
anterior adverbial participle dopadłszy
verbal noun dopadnięcie

Further reading
  • dopaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.