dolecieć

Polish

Etymology

From do- +‎ lecieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: do‧le‧cieć

Verb

dolecieć pf (imperfective dolatywać)

  1. (intransitive) to fly to, to reach by flying

Conjugation
Conjugation of dolecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dolecieć
future tense 1st dolecę dolecimy
2nd dolecisz dolecicie
3rd doleci dolecą
impersonal doleci się
past tense 1st doleciałem,
-(e)m doleciał		 doleciałam,
-(e)m doleciała		 doleciałom,
-(e)m doleciało		 dolecieliśmy,
-(e)śmy dolecieli		 doleciałyśmy,
-(e)śmy doleciały
2nd doleciałeś,
-(e)ś doleciał		 doleciałaś,
-(e)ś doleciała		 doleciałoś,
-(e)ś doleciało		 dolecieliście,
-(e)ście dolecieli		 doleciałyście,
-(e)ście doleciały
3rd doleciał doleciała doleciało dolecieli doleciały
impersonal doleciano
conditional 1st doleciałbym,
bym doleciał		 doleciałabym,
bym doleciała		 doleciałobym,
bym doleciało		 dolecielibyśmy,
byśmy dolecieli		 doleciałybyśmy,
byśmy doleciały
2nd doleciałbyś,
byś doleciał		 doleciałabyś,
byś doleciała		 doleciałobyś,
byś doleciało		 dolecielibyście,
byście dolecieli		 doleciałybyście,
byście doleciały
3rd doleciałby,
by doleciał		 doleciałaby,
by doleciała		 doleciałoby,
by doleciało		 dolecieliby,
by dolecieli		 doleciałyby,
by doleciały
impersonal doleciano by
imperative 1st niech dolecę dolećmy
2nd doleć dolećcie
3rd niech doleci niech dolecą
anterior adverbial participle doleciawszy
verbal noun dolecenie

Further reading
  • dolecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dolecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.