dajkáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːjim]
- Hyphenation: daj‧ká‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | dajkáim |
| accusative | — | dajkáimat |
| dative | — | dajkáimnak |
| instrumental | — | dajkáimmal |
| causal-final | — | dajkáimért |
| translative | — | dajkáimmá |
| terminative | — | dajkáimig |
| essive-formal | — | dajkáimként |
| essive-modal | — | dajkáimul |
| inessive | — | dajkáimban |
| superessive | — | dajkáimon |
| adessive | — | dajkáimnál |
| illative | — | dajkáimba |
| sublative | — | dajkáimra |
| allative | — | dajkáimhoz |
| elative | — | dajkáimból |
| delative | — | dajkáimról |
| ablative | — | dajkáimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | dajkáimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | dajkáiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.