dajkáik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːjik]
- Hyphenation: daj‧ká‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | dajkáik |
| accusative | — | dajkáikat |
| dative | — | dajkáiknak |
| instrumental | — | dajkáikkal |
| causal-final | — | dajkáikért |
| translative | — | dajkáikká |
| terminative | — | dajkáikig |
| essive-formal | — | dajkáikként |
| essive-modal | — | dajkáikul |
| inessive | — | dajkáikban |
| superessive | — | dajkáikon |
| adessive | — | dajkáiknál |
| illative | — | dajkáikba |
| sublative | — | dajkáikra |
| allative | — | dajkáikhoz |
| elative | — | dajkáikból |
| delative | — | dajkáikról |
| ablative | — | dajkáiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | dajkáiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | dajkáikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.