dødha
Old Swedish
Etymology
From Old Norse deyða, from Proto-Germanic *daudijaną.
Conjugation
Conjugation of dø̄dha (weak)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | dø̄dha | — | |||
| participle | dø̄dhandi, dø̄dhande | dø̄dder | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | dø̄dhir | dø̄dhi, dø̄dhe | — | dø̄ddi, dø̄dde | dø̄ddi, dø̄dde |
| þū | dø̄dhir | dø̄dhi, dø̄dhe | dø̄dh | dø̄ddi, dø̄dde | dø̄ddi, dø̄dde |
| han | dø̄dhir | dø̄dhi, dø̄dhe | — | dø̄ddi, dø̄dde | dø̄ddi, dø̄dde |
| vīr | dø̄dhum, dø̄dhom | dø̄dhum, dø̄dhom | dø̄dhum, dø̄dhom | dø̄ddum, dø̄ddom | dø̄ddum, dø̄ddom |
| īr | dø̄dhin | dø̄dhin | dø̄dhin | dø̄ddin | dø̄ddin |
| þēr | dø̄dha | dø̄dhin | — | dø̄ddu, dø̄ddo | dø̄ddin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | dø̄dhis | dø̄dhis, dø̄dhes | — | dø̄ddis, dø̄ddes | dø̄ddis, dø̄ddes |
| þū | dø̄dhis | dø̄dhis, dø̄dhes | — | dø̄ddis, dø̄ddes | dø̄ddis, dø̄ddes |
| han | dø̄dhis | dø̄dhis, dø̄dhes | — | dø̄ddis, dø̄ddes | dø̄ddis, dø̄ddes |
| vīr | dø̄dhums, dø̄dhoms | dø̄dhums, dø̄dhoms | — | dø̄ddums, dø̄ddoms | dø̄ddums, dø̄ddoms |
| īr | dø̄dhins | dø̄dhins | — | dø̄ddins | dø̄ddins |
| þēr | dø̄dhas | dø̄dhins | — | dø̄ddus, dø̄ddos | dø̄ddins |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.