concupiscentia
Latin
Etymology
concupīscō + -entia
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kon.ku.piːsˈken.ti.a/, [kɔŋkʊpiːs̠ˈkɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.ku.piʃˈʃen.t͡si.a/, [koŋkupiʃˈʃɛnt̪͡s̪iä]
Noun
concupīscentia f (genitive concupīscentiae); first declension
- longing, desire, concupiscence
- (ecclesiastical) concupiscence
Declension
First-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | concupīscentia | concupīscentiae |
| Genitive | concupīscentiae | concupīscentiārum |
| Dative | concupīscentiae | concupīscentiīs |
| Accusative | concupīscentiam | concupīscentiās |
| Ablative | concupīscentiā | concupīscentiīs |
| Vocative | concupīscentia | concupīscentiae |
Descendants
- French: concupiscence
- Italian: concupiscenza
- Portuguese: concupiscência
- Romanian: concupiscență
- Spanish: concupiscencia
References
- “concupiscentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concupiscentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.