chybić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xybiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxɨ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨbit͡ɕ
  • Syllabification: chy‧bić

Verb

chybić pf (imperfective chybiać)

  1. (transitive, intransitive) to miss, miss the mark (to not hit something) [+genitive]
    Synonyms: spudłować, nie trafić

Conjugation
Conjugation of chybić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chybić
future tense 1st chybię chybimy
2nd chybisz chybicie
3rd chybi chybią
impersonal chybi się
past tense 1st chybiłem,
-(e)m chybił		 chybiłam,
-(e)m chybiła		 chybiłom,
-(e)m chybiło		 chybiliśmy,
-(e)śmy chybili		 chybiłyśmy,
-(e)śmy chybiły
2nd chybiłeś,
-(e)ś chybił		 chybiłaś,
-(e)ś chybiła		 chybiłoś,
-(e)ś chybiło		 chybiliście,
-(e)ście chybili		 chybiłyście,
-(e)ście chybiły
3rd chybił chybiła chybiło chybili chybiły
impersonal chybiono
conditional 1st chybiłbym,
bym chybił		 chybiłabym,
bym chybiła		 chybiłobym,
bym chybiło		 chybilibyśmy,
byśmy chybili		 chybiłybyśmy,
byśmy chybiły
2nd chybiłbyś,
byś chybił		 chybiłabyś,
byś chybiła		 chybiłobyś,
byś chybiło		 chybilibyście,
byście chybili		 chybiłybyście,
byście chybiły
3rd chybiłby,
by chybił		 chybiłaby,
by chybiła		 chybiłoby,
by chybiło		 chybiliby,
by chybili		 chybiłyby,
by chybiły
impersonal chybiono by
imperative 1st niech chybię chybmy
2nd chyb chybcie
3rd niech chybi niech chybią
passive adjectival participle chybiony chybiona chybione chybieni chybione
anterior adverbial participle chybiwszy
verbal noun chybienie

Derived terms
verbs
noun

Further reading
  • chybić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chybić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.