bzyknąć

Polish

From bzykać +‎ -nąć.

bzyknąć pf (imperfective bzykać)

(intransitive, of insects) to buzz, to drone
(transitive, vulgar) to fuck, to shag, to nail
Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks
(reflexive with się, colloquial, vulgar) to have sex, to bonk
Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

Conjugation of bzyknąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bzyknąć
future tense	1^st	bzyknę			bzykniemy
	2^nd	bzykniesz			bzykniecie
	3^rd	bzyknie			bzykną
	impersonal	bzyknie się
past tense	1^st	bzyknąłem, -(e)m bzyknął	bzyknęłam, -(e)m bzyknęła	bzyknęłom, -(e)m bzyknęło	bzyknęliśmy, -(e)śmy bzyknęli	bzyknęłyśmy, -(e)śmy bzyknęły
	2^nd	bzyknąłeś, -(e)ś bzyknął	bzyknęłaś, -(e)ś bzyknęła	bzyknęłoś, -(e)ś bzyknęło	bzyknęliście, -(e)ście bzyknęli	bzyknęłyście, -(e)ście bzyknęły
	3^rd	bzyknął	bzyknęła	bzyknęło	bzyknęli	bzyknęły
	impersonal	bzyknięto
conditional	1^st	bzyknąłbym, bym bzyknął	bzyknęłabym, bym bzyknęła	bzyknęłobym, bym bzyknęło	bzyknęlibyśmy, byśmy bzyknęli	bzyknęłybyśmy, byśmy bzyknęły
	2^nd	bzyknąłbyś, byś bzyknął	bzyknęłabyś, byś bzyknęła	bzyknęłobyś, byś bzyknęło	bzyknęlibyście, byście bzyknęli	bzyknęłybyście, byście bzyknęły
	3^rd	bzyknąłby, by bzyknął	bzyknęłaby, by bzyknęła	bzyknęłoby, by bzyknęło	bzyknęliby, by bzyknęli	bzyknęłyby, by bzyknęły
	impersonal	bzyknięto by
imperative	1^st	niech bzyknę			bzyknijmy
	2^nd	bzyknij			bzyknijcie
	3^rd	niech bzyknie			niech bzykną
passive adjectival participle		bzyknięty	bzyknięta	bzyknięte	bzyknięci	bzyknięte
anterior adverbial participle		bzyknąwszy
verbal noun		bzyknięcie