buitenechtelijk

Dutch

Etymology

From buiten- +‎ echtelijk.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌbœy̯.tə(n)ˈɛx.tə.lək/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: bui‧ten‧ech‧te‧lijk

Adjective

buitenechtelijk (not comparable)

  1. extramarital
    Hij had een buitenechtelijke affaire met zijn collega.
    He had an extramarital affair with his colleague.
    Het kind werd geboren uit een buitenechtelijke relatie.
    The child was born from an extramarital relationship.
    Buitenechtelijke kinderen worden soms geconfronteerd met sociale vooroordelen.
    Extramarital children are sometimes confronted with social prejudices.

Inflection
Inflection of buitenechtelijk
uninflected buitenechtelijk
inflected buitenechtelijke
comparative —
positive
predicative/adverbial buitenechtelijk
indefinite m./f. sing. buitenechtelijke
n. sing. buitenechtelijk
plural buitenechtelijke
definite buitenechtelijke
partitive buitenechtelijks
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.