brzęknąć

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbʐɛŋk.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛŋknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: brzęk‧nąć

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *brę̀knǫti, from Proto-Balto-Slavic *brínktei, from Proto-Indo-European *bʰrenk-.

Verb

brzęknąć impf

  1. (intransitive) to swell (to become larger or rounder in size, typically as a result of an accumulation of fluid)
    Synonyms: nabrzmiewać, pęcznieć, puchnąć
Conjugation
Conjugation of brzęknąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brzęknąć
present tense 1st brzęknę brzękniemy
2nd brzękniesz brzękniecie
3rd brzęknie brzękną
impersonal brzęknie się
past tense 1st brzękłem,
-(e)m brzękł
brzękłam,
-(e)m brzękła
brzękłom,
-(e)m brzękło
brzękliśmy,
-(e)śmy brzękli
brzękłyśmy,
-(e)śmy brzękły
2nd brzękłeś,
-(e)ś brzękł
brzękłaś,
-(e)ś brzękła
brzękłoś,
-(e)ś brzękło
brzękliście,
-(e)ście brzękli
brzękłyście,
-(e)ście brzękły
3rd brzękł brzękła brzękło brzękli brzękły
impersonal brzęknięto
future tense 1st będę brzękł,
będę brzęknąć
będę brzękła,
będę brzęknąć
będę brzękło,
będę brzęknąć
będziemy brzękli,
będziemy brzęknąć
będziemy brzękły,
będziemy brzęknąć
2nd będziesz brzękł,
będziesz brzęknąć
będziesz brzękła,
będziesz brzęknąć
będziesz brzękło,
będziesz brzęknąć
będziecie brzękli,
będziecie brzęknąć
będziecie brzękły,
będziecie brzęknąć
3rd będzie brzękł,
będzie brzęknąć
będzie brzękła,
będzie brzęknąć
będzie brzękło,
będzie brzęknąć
będą brzękli,
będą brzęknąć
będą brzękły,
będą brzęknąć
impersonal będzie brzęknąć się
conditional 1st brzękłbym,
bym brzękł
brzękłabym,
bym brzękła
brzękłobym,
bym brzękło
brzęklibyśmy,
byśmy brzękli
brzękłybyśmy,
byśmy brzękły
2nd brzękłbyś,
byś brzękł
brzękłabyś,
byś brzękła
brzękłobyś,
byś brzękło
brzęklibyście,
byście brzękli
brzękłybyście,
byście brzękły
3rd brzękłby,
by brzękł
brzękłaby,
by brzękła
brzękłoby,
by brzękło
brzękliby,
by brzękli
brzękłyby,
by brzękły
impersonal brzęknięto by
imperative 1st niech brzęknę brzęknijmy
2nd brzęknij brzęknijcie
3rd niech brzęknie niech brzękną
active adjectival participle brzęknący brzęknąca brzęknące brzęknący brzęknące
contemporary adverbial participle brzęknąc
verbal noun brzęknięcie
Derived terms
noun
verbs

Etymology 2

From brzękać + -nąć.

Alternative forms

  • brząknąć

Verb

brzęknąć pf (imperfective brzękać or brzęczeć)

  1. (intransitive) to clang, to twang (to produce a metalic sound)
  2. (intransitive) to pluck, to strum (e.g. a guitar)
Conjugation
Conjugation of brzęknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brzęknąć
future tense 1st brzęknę brzękniemy
2nd brzękniesz brzękniecie
3rd brzęknie brzękną
impersonal brzęknie się
past tense 1st brzęknąłem,
-(e)m brzęknął
brzęknęłam,
-(e)m brzęknęła
brzęknęłom,
-(e)m brzęknęło
brzęknęliśmy,
-(e)śmy brzęknęli
brzęknęłyśmy,
-(e)śmy brzęknęły
2nd brzęknąłeś,
-(e)ś brzęknął
brzęknęłaś,
-(e)ś brzęknęła
brzęknęłoś,
-(e)ś brzęknęło
brzęknęliście,
-(e)ście brzęknęli
brzęknęłyście,
-(e)ście brzęknęły
3rd brzęknął brzęknęła brzęknęło brzęknęli brzęknęły
impersonal brzęknięto
conditional 1st brzęknąłbym,
bym brzęknął
brzęknęłabym,
bym brzęknęła
brzęknęłobym,
bym brzęknęło
brzęknęlibyśmy,
byśmy brzęknęli
brzęknęłybyśmy,
byśmy brzęknęły
2nd brzęknąłbyś,
byś brzęknął
brzęknęłabyś,
byś brzęknęła
brzęknęłobyś,
byś brzęknęło
brzęknęlibyście,
byście brzęknęli
brzęknęłybyście,
byście brzęknęły
3rd brzęknąłby,
by brzęknął
brzęknęłaby,
by brzęknęła
brzęknęłoby,
by brzęknęło
brzęknęliby,
by brzęknęli
brzęknęłyby,
by brzęknęły
impersonal brzęknięto by
imperative 1st niech brzęknę brzęknijmy
2nd brzęknij brzęknijcie
3rd niech brzęknie niech brzękną
anterior adverbial participle brzęknąwszy
verbal noun brzęknięcie
Derived terms
noun
  • brzęknięcie
nouns

Further reading

  • brzęknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brzęknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.