bronić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *borniti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbrɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: bro‧nić

Verb

bronić impf (perfective obronić)

  1. (transitive) to defend [+genitive = someone or something]
  2. (transitive) to guard [+genitive = someone or something]
    Synonyms: osłaniać, strzec

Conjugation
Conjugation of bronić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bronić
present tense 1st bronię bronimy
2nd bronisz bronicie
3rd broni bronią
impersonal broni się
past tense 1st broniłem,
-(e)m bronił		 broniłam,
-(e)m broniła		 broniłom,
-(e)m broniło		 broniliśmy,
-(e)śmy bronili		 broniłyśmy,
-(e)śmy broniły
2nd broniłeś,
-(e)ś bronił		 broniłaś,
-(e)ś broniła		 broniłoś,
-(e)ś broniło		 broniliście,
-(e)ście bronili		 broniłyście,
-(e)ście broniły
3rd bronił broniła broniło bronili broniły
impersonal broniono
future tense 1st będę bronił,
będę bronić		 będę broniła,
będę bronić		 będę broniło,
będę bronić		 będziemy bronili,
będziemy bronić		 będziemy broniły,
będziemy bronić
2nd będziesz bronił,
będziesz bronić		 będziesz broniła,
będziesz bronić		 będziesz broniło,
będziesz bronić		 będziecie bronili,
będziecie bronić		 będziecie broniły,
będziecie bronić
3rd będzie bronił,
będzie bronić		 będzie broniła,
będzie bronić		 będzie broniło,
będzie bronić		 będą bronili,
będą bronić		 będą broniły,
będą bronić
impersonal będzie bronić się
conditional 1st broniłbym,
bym bronił		 broniłabym,
bym broniła		 broniłobym,
bym broniło		 bronilibyśmy,
byśmy bronili		 broniłybyśmy,
byśmy broniły
2nd broniłbyś,
byś bronił		 broniłabyś,
byś broniła		 broniłobyś,
byś broniło		 bronilibyście,
byście bronili		 broniłybyście,
byście broniły
3rd broniłby,
by bronił		 broniłaby,
by broniła		 broniłoby,
by broniło		 broniliby,
by bronili		 broniłyby,
by broniły
impersonal broniono by
imperative 1st niech bronię brońmy
2nd broń brońcie
3rd niech broni niech bronią
active adjectival participle broniący broniąca broniące broniący broniące
passive adjectival participle broniony broniona bronione bronieni bronione
contemporary adverbial participle broniąc
verbal noun bronienie

Derived terms
adjective
adverb
noun
verbs
adjective
noun

Further reading
  • bronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bronić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.