brnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *brьdnǫti[1], from Proto-Balto-Slavic *bird-[1], from Proto-Indo-European *bʰrdʰ-[1]. Cognates include Czech břednout (“to melt”)[1], Lithuanian brìsti[1][2], Albanian bredh (“to wander”)[3].

Pronunciation
  • IPA(key): /brnɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: brnąć

Verb

brnąć impf

  1. (intransitive) to wade (to move with difficulty over waterlogged, muddy, sandy terrain)
    brnąć przez błoto ― to wade through mud
  2. (intransitive) to wade (to walk through something that impedes progress)
  3. (intransitive) to wade (to lead to a situation from which it is difficult to find a way out)

Conjugation
Conjugation of brnąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brnąć
present tense 1st brnę brniemy
2nd brniesz brniecie
3rd brnie brną
impersonal brnie się
past tense 1st brnąłem,
-(e)m brnął		 brnęłam,
-(e)m brnęła		 brnęłom,
-(e)m brnęło		 brnęliśmy,
-(e)śmy brnęli		 brnęłyśmy,
-(e)śmy brnęły
2nd brnąłeś,
-(e)ś brnął		 brnęłaś,
-(e)ś brnęła		 brnęłoś,
-(e)ś brnęło		 brnęliście,
-(e)ście brnęli		 brnęłyście,
-(e)ście brnęły
3rd brnął brnęła brnęło brnęli brnęły
impersonal brnięto
future tense 1st będę brnął,
będę brnąć		 będę brnęła,
będę brnąć		 będę brnęło,
będę brnąć		 będziemy brnęli,
będziemy brnąć		 będziemy brnęły,
będziemy brnąć
2nd będziesz brnął,
będziesz brnąć		 będziesz brnęła,
będziesz brnąć		 będziesz brnęło,
będziesz brnąć		 będziecie brnęli,
będziecie brnąć		 będziecie brnęły,
będziecie brnąć
3rd będzie brnął,
będzie brnąć		 będzie brnęła,
będzie brnąć		 będzie brnęło,
będzie brnąć		 będą brnęli,
będą brnąć		 będą brnęły,
będą brnąć
impersonal będzie brnąć się
conditional 1st brnąłbym,
bym brnął		 brnęłabym,
bym brnęła		 brnęłobym,
bym brnęło		 brnęlibyśmy,
byśmy brnęli		 brnęłybyśmy,
byśmy brnęły
2nd brnąłbyś,
byś brnął		 brnęłabyś,
byś brnęła		 brnęłobyś,
byś brnęło		 brnęlibyście,
byście brnęli		 brnęłybyście,
byście brnęły
3rd brnąłby,
by brnął		 brnęłaby,
by brnęła		 brnęłoby,
by brnęło		 brnęliby,
by brnęli		 brnęłyby,
by brnęły
impersonal brnięto by
imperative 1st niech brnę brnijmy
2nd brnij brnijcie
3rd niech brnie niech brną
active adjectival participle brnący brnąca brnące brnący brnące
contemporary adverbial participle brnąc
verbal noun brnięcie

Derived terms
verbs
noun
verbs

References
  1. Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden; Boston: Brill, →ISBN, →ISSN, page 66. →ISBN
  2. Brückner, Aleksander (1927), “brnąć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, page 40.
  3. Derksen, op. cit., page 61.

Further reading
  • brnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.