biærgha
Old Swedish
Etymology
From Old Norse bjarga, from Proto-Germanic *berganą, from Proto-Indo-European *bʰergʰ-.
Conjugation
Conjugation of biærgha (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | biærgha | — | |||
| participle | biærghandi, biærghande | burghin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | biærgh | biærghi, biærghe | — | bargh | burghi, burghe |
| þū | biærgh | biærghi, biærghe | biærgh | barght | burghi, burghe |
| han | biærgh | biærghi, biærghe | — | bargh | burghi, burghe |
| vīr | biærghum, biærghom | biærghum, biærghom | biærghum, biærghom | burghum, burghom | burghum, burghom |
| īr | biærghin | biærghin | biærghin | burghin | burghin |
| þēr | biærgha | biærghin | — | burghu, burgho | burghin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | biærghs | biærghis, biærghes | — | barghs | burghis, burghes |
| þū | biærghs | biærghis, biærghes | — | barghts | burghis, burghes |
| han | biærghs | biærghis, biærghes | — | barghs | burghis, burghes |
| vīr | biærghums, -oms | biærghums, biærghoms | — | burghums, burghoms | burghums, burghoms |
| īr | biærghins | biærghins | — | burghins | burghins |
| þēr | biærghas | biærghins | — | burghus, burghos | burghins |
Descendants
- Swedish: bärga
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.