bezouten

Dutch

Etymology

From be- +‎ zouten (“to salt”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌbəˈzɑu̯.tə(n)/
  • Hyphenation: be‧zou‧ten
  • Rhymes: -ɑu̯tən

Verb

bezouten

  1. (transitive) to cover with salt
  2. (transitive) to affect or spoil with seawater
  3. (transitive) to flood with seawater

Inflection
Inflection of bezouten (weak with strong past participle, prefixed)
infinitive bezouten
past singular bezoutte
past participle bezouten
infinitive bezouten
gerund bezouten n
present tense past tense
1st person singular bezoutbezoutte
2nd person sing. (jij) bezoutbezoutte
2nd person sing. (u) bezoutbezoutte
2nd person sing. (gij) bezoutbezoutte
3rd person singular bezoutbezoutte
plural bezoutenbezoutten
subjunctive sing.1 bezoutebezoutte
subjunctive plur.1 bezoutenbezoutten
imperative sing. bezout
imperative plur.1 bezout
participles bezoutendbezouten
1) Archaic.

Participle

bezouten

  1. past participle of bezouten

Inflection
Inflection of bezouten
uninflected bezouten
inflected bezouten
positive
predicative/adverbial bezouten
indefinite m./f. sing. bezouten
n. sing. bezouten
plural bezouten
definite bezouten
partitive bezoutens
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.