ayrılmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آیرلمق‎ (ayrılmak).

Verb

ayrılmak

  1. passive of ayırmak
  2. to leave
  3. to separate
  4. (with dative) to split into

Conjugation
Conjugation of ayrılmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive ayrılmak
impersonal participle imperfective ayrılan
perfective ayrılmış
prospective ayrılacak
personal participle non-prospective ayrıldığım ayrıldığın ayrıldığı ayrıldığımız ayrıldığınız ayrıldıkları
prospective ayrılacağım ayrılacağın ayrılacağı ayrılacağımız ayrılacağınız ayrılacakları
verbal noun ayrılma
way of doing ayrılış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ayrılırım ayrılırsın ayrılır ayrılırız ayrılırsınız ayrılırlar
imperfective ayrılıyorum ayrılıyorsun ayrılıyor ayrılıyoruz ayrılıyorsunuz ayrılıyorlar
past perfective ayrıldım ayrıldın ayrıldı ayrıldık ayrıldınız ayrıldılar
imperfective ayrılıyordum ayrılıyordun ayrılıyordu ayrılıyorduk ayrılıyordunuz ayrılıyorlardı (or ayrılıyordular)
future ayrılacağım ayrılacaksın ayrılacak ayrılacağız ayrılacaksınız ayrılacaklar
inferential perfective ayrılmışım ayrılmışsın ayrılmış ayrılmışız ayrılmışsınız ayrılmışlar
aorist ayrılırmışım ayrılırmışsın ayrılırmış ayrılırmışız ayrılırmışsınız ayrılırlarmış (or ayrılırmışlar)
imperfective ayrılıyormuşum ayrılıyormuşsun ayrılıyormuş ayrılıyormuşuz ayrılıyormuşsunuz ayrılıyorlarmış
conditional simple ayrılsam ayrılsan ayrılsa ayrılsak ayrılsanız ayrılsalar
perfective ayrılsaydım ayrılsaydın ayrılsaydı ayrılsaydık ayrılsaydınız ayrılsaydılar
optative ayrılayım ayrılasın ayrıla ayrılalım ayrılasınız ayrılalar
progressive ayrılmaktayım ayrılmaktasın ayrılmakta ayrılmaktayız ayrılmaktasınız ayrılmaktalar
necessitative ayrılmalıyım ayrılmalısın ayrılmalı ayrılmalıyız ayrılmalısınız ayrılmalılar
imperative ayrıl ayrılsın ayrılın ayrılsınlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ayrılır mıyım? ayrılır mısın? ayrılır mı? ayrılır mıyız? ayrılır mısınız? ayrılırlar mı?
imperfective ayrılıyor muyum? ayrılıyor musun? ayrılıyor mu? ayrılıyor muyuz? ayrılıyor musunuz? ayrılıyorlar mı?
past perfective ayrıldım mı? ayrıldın mı? ayrıldı mı? ayrıldık mı? ayrıldınız mı? ayrıldılar mı?
imperfective ayrılıyor muydum? ayrılıyor muydun? ayrılıyor muydu? ayrılıyor muyduk? ayrılıyor muydunuz? ayrılıyorlar mıydı?
future ayrılacak mıyım? ayrılacak mısın? ayrılacak mı? ayrılacak mıyız? ayrılacak mısınız? ayrılacaklar mı?
inferential perfective ayrılmış mıyım? ayrılmış mısın? ayrılmış mı? ayrılmış mıyız? ayrılmış mısınız? ayrılmışlar mı?
aorist ayrılır mıymışım? ayrılır mıymışsın? ayrılır mıymış? ayrılır mıymışız? ayrılır mıymışsınız? ayrılırlar mıymış?
imperfective ayrılıyor muymuşum? ayrılıyor muymuşsun? ayrılıyor muymuş? ayrılıyor muymuşuz? ayrılıyor muymuşsunuz? ayrılıyorlar mıymış?
conditional simple ayrılsam mı? ayrılsan mı? ayrılsa mı? ayrılsak mı? ayrılsanız mı? ayrılsalar mı?
perfective ayrılsa mıydım? ayrılsa mıydın? ayrılsa mıydı? ayrılsa mıydık? ayrılsa mıydınız? ayrılsalar mıydı?
progressive ayrılmakta mıyım? ayrılmakta mısın? ayrılmakta mı? ayrılmakta mıyız? ayrılmakta mısınız? ayrılmaktalar mı?
necessitative ayrılmalı mıyım? ayrılmalı mısın? ayrılmalı mı? ayrılmalı mıyız? ayrılmalı mısınız? ayrılmalılar mı?
Negative declarative
infinitive ayrılmamak
impersonal participle imperfective ayrılmayan
perfective ayrılmamış
prospective ayrılmayacak
personal participle non-prospective ayrılmadığım ayrılmadığın ayrılmadığı ayrılmadığımız ayrılmadığınız ayrılmadıkları
prospective ayrılmayacağım ayrılmayacağın ayrılmayacağı ayrılmayacağımız ayrılmayacağınız ayrılmayacakları
verbal noun ayrılmama
way of doing ayrılmayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ayrılmam ayrılmazsın ayrılmaz ayrılmayız ayrılmazsınız ayrılmazlar
imperfective ayrılmıyorum ayrılmıyorsun ayrılmıyor ayrılmıyoruz ayrılmıyorsunuz ayrılmıyorlar
past perfective ayrılmadım ayrılmadın ayrılmadı ayrılmadık ayrılmadınız ayrılmadılar
imperfective ayrılmıyordum ayrılmıyordun ayrılmıyordu ayrılmıyorduk ayrılmıyordunuz ayrılmıyorlardı
future ayrılmayacağım ayrılmayacaksın ayrılmayacak ayrılmayacağız ayrılmayacaksınız ayrılmayacaklar
inferential perfective ayrılmamışım ayrılmamışsın ayrılmamış ayrılmamışız ayrılmamışsınız ayrılmamışlar
aorist ayrılmazmışım ayrılmazmışsın ayrılmazmış ayrılmazmışız ayrılmazmışsınız ayrılmazlarmış
imperfective ayrılmıyormuşum ayrılmıyormuşsun ayrılmıyormuş ayrılmıyormuşuz ayrılmıyormuşsunuz ayrılmıyorlarmış
conditional simple ayrılmasam ayrılmasan ayrılmasa ayrılmasak ayrılmasanız ayrılmasalar
perfective ayrılmasaydım ayrılmasaydın ayrılmasaydı ayrılmasaydık ayrılmasaydınız ayrılmasaydılar
optative ayrılmayayım ayrılmayasın ayrılmaya ayrılmayalım ayrılmayasınız ayrılmayalar
progressive ayrılmamaktayım ayrılmamaktasın ayrılmamakta ayrılmamaktayız ayrılmamaktasınız ayrılmamaktalar
necessitative ayrılmamalıyım ayrılmamalısın ayrılmamalı ayrılmamalıyız ayrılmamalısınız ayrılmamalılar
imperative ayrılma ayrılmasın ayrılmayın ayrılmasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ayrılmaz mıyım? ayrılmaz mısın? ayrılmaz mı? ayrılmaz mıyız? ayrılmaz mısınız? ayrılmazlar mı?
imperfective ayrılmıyor muyum? ayrılmıyor musun? ayrılmıyor mu? ayrılmıyor muyuz? ayrılmıyor musunuz? ayrılmıyorlar mı?
past perfective ayrılmadım mı? ayrılmadın mı? ayrılmadı mı? ayrılmadık mı? ayrılmadınız mı? ayrılmadılar mı?
imperfective ayrılmıyor muydum? ayrılmıyor muydun? ayrılmıyor muydu? ayrılmıyor muyduk? ayrılmıyor muydunuz? ayrılmıyorlar mıydı?
future ayrılmayacak mıyım? ayrılmayacak mısın? ayrılmayacak mı? ayrılmayacak mıyız? ayrılmayacak mısınız? ayrılmayacaklar mı?
inferential perfective ayrılmamış mıyım? ayrılmamış mısın? ayrılmamış mı? ayrılmamış mıyız? ayrılmamış mısınız? ayrılmamışlar mı?
aorist ayrılmaz mıymışım? ayrılmaz mıymışsın? ayrılmaz mıymış? ayrılmaz mıymışız? ayrılmaz mıymışsınız? ayrılmazlar mıymış?
imperfective ayrılmıyor muymuşum? ayrılmıyor muymuşsun? ayrılmıyor muymuş? ayrılmıyor muymuşuz? ayrılmıyor muymuşsunuz? ayrılmıyorlar mıymış?
conditional simple ayrılmasam mı? ayrılmasan mı? ayrılmasa mı? ayrılmasak mı? ayrılmasanız mı? ayrılmasalar mı?
perfective ayrılmasa mıydım? ayrılmasa mıydın? ayrılmasa mıydı? ayrılmasa mıydık? ayrılmasa mıydınız? ayrılmasalar mıydı?
progressive ayrılmamakta mıyım? ayrılmamakta mısın? ayrılmamakta mı? ayrılmamakta mıyız? ayrılmamakta mısınız? ayrılmamaktalar mı?
necessitative ayrılmamalı mıyım? ayrılmamalı mısın? ayrılmamalı mı? ayrılmamalı mıyız? ayrılmamalı mısınız? ayrılmamalılar mı?

References
  • Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.