adhinnio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /adˈhin.ni.oː/, [äd̪ˈ(ɦ)ɪnːioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈdin.ni.o/, [äˈd̪inːio]
Verb
adhinniō first-singular present indicative (present infinitive adhinnīre, perfect active adhinnīvī or adhinniī, supine adhinnītum); fourth conjugation, no passive
Conjugation
| Conjugation of adhinniō (fourth conjugation, active only) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | adhinniō | adhinnīs | adhinnit | adhinnīmus | adhinnītis | adhinniunt |
| imperfect | adhinniēbam | adhinniēbās | adhinniēbat | adhinniēbāmus | adhinniēbātis | adhinniēbant | |
| future | adhinniam | adhinniēs | adhinniet | adhinniēmus | adhinniētis | adhinnient | |
| perfect | adhinnīvī, adhinniī |
adhinnīvistī, adhinniistī |
adhinnīvit, adhinniit |
adhinnīvimus, adhinniimus |
adhinnīvistis, adhinniistis |
adhinnīvērunt, adhinnīvēre, adhinniērunt, adhinniēre | |
| pluperfect | adhinnīveram, adhinnieram |
adhinnīverās, adhinnierās |
adhinnīverat, adhinnierat |
adhinnīverāmus, adhinnierāmus |
adhinnīverātis, adhinnierātis |
adhinnīverant, adhinnierant | |
| future perfect | adhinnīverō, adhinnierō |
adhinnīveris, adhinnieris |
adhinnīverit, adhinnierit |
adhinnīverimus, adhinnierimus |
adhinnīveritis, adhinnieritis |
adhinnīverint, adhinnierint | |
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | adhinniam | adhinniās | adhinniat | adhinniāmus | adhinniātis | adhinniant |
| imperfect | adhinnīrem | adhinnīrēs | adhinnīret | adhinnīrēmus | adhinnīrētis | adhinnīrent | |
| perfect | adhinnīverim, adhinnierim |
adhinnīverīs, adhinnierīs |
adhinnīverit, adhinnierit |
adhinnīverīmus, adhinnierīmus |
adhinnīverītis, adhinnierītis |
adhinnīverint, adhinnierint | |
| pluperfect | adhinnīvissem, adhinniissem |
adhinnīvissēs, adhinniissēs |
adhinnīvisset, adhinniisset |
adhinnīvissēmus, adhinniissēmus |
adhinnīvissētis, adhinniissētis |
adhinnīvissent, adhinniissent | |
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | adhinnī | — | — | adhinnīte | — |
| future | — | adhinnītō | adhinnītō | — | adhinnītōte | adhinniuntō | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | adhinnīre | adhinnīvisse, adhinniisse |
adhinnītūrum esse | — | — | — | |
| participles | adhinniēns | — | adhinnītūrus | — | — | — | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| adhinniendī | adhinniendō | adhinniendum | adhinniendō | adhinnītum | adhinnītū | ||
References
- “adhinnio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adhinnio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- adhinnio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.