absolwencki

Polish

Etymology

From absolwent +‎ -cki. First attested in 1911.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ap.sɔlˈvɛn.t͡ski/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnt͡ski
Syllabification: ab‧sol‧wen‧cki

Adjective

absolwencki (not comparable)

(relational) graduate

Declension

Declension of absolwencki

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	absolwencki		absolwenckie	absolwencka	absolwenccy	absolwenckie
genitive	absolwenckiego			absolwenckiej	absolwenckich
dative	absolwenckiemu			absolwenckiej	absolwenckim
accusative	absolwenckiego	absolwencki	absolwenckie	absolwencką	absolwenckich	absolwenckie
instrumental	absolwenckim			absolwencką	absolwenckimi
locative	absolwenckim			absolwenckiej	absolwenckich

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

absolutyzować impf, zabsolutyzować pf
absolwować impf

Collocations

Collocations

absolwenskie szkolenie ― graduate training
absolwenska pracodawca ― graduate employer
absolwenska robota ― graduate job
absolwenska pożyczka ― graduate loan
absolwenska praca ― graduate work
absolwenski program ― graduate program
staż absolwenskie ― graduate internship
umowy absolwenskie ― graduate agreements
praktyka absolwenska ― graduate practice
refundacja absolwenska ― graduate refund
grupa absolwenska ― graduate group

References

absolwencki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

absolwencki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
absolwencki in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.