ազն
Old Armenian
Etymology
Borrowed from Middle Iranian; see Middle Persian 𐫀𐫉𐫗 (ʾzn /āzn/).[1][2][3]
Usage notes
Classically the word was usually used in the plural.
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ազն (azn) | ազինք (azinkʿ) | |
| genitive | ազին (azin) | ազանց (azancʿ) | |
| dative | ազին (azin) | ազանց (azancʿ) | |
| accusative | ազն (azn) | ազինս (azins) | |
| ablative | ազնէ (aznē) | ազանց (azancʿ) | |
| instrumental | ազամբ (azamb) | ազամբք (azambkʿ) | |
| locative | ազին (azin) | ազինս (azins) |
Derived terms
- ազատազնեայ (azatazneay)
- ազնակից (aznakicʿ)
- ազնիորդի (azniordi)
- ազնիւ (azniw)
- ազնուաբար (aznuabar)
- ազնուագոյն (aznuagoyn)
- ազնուագործ (aznuagorc)
- ազնուագութ (aznuagutʿ)
- ազնուազգութիւն (aznuazgutʿiwn)
- ազնուական (aznuakan)
- ազնուականագոյն (aznuakanagoyn)
- ազնուականութիւն (aznuakanutʿiwn)
- ազնուակերպ (aznuakerp)
- ազնուանամ (aznuanam)
- ազնուապաշտօն (aznuapaštōn)
- ազնուապէս (aznuapēs)
- ազնուատոհմ (aznuatohm)
- ազնուատունկ (aznuatunk)
- ազնուարար (aznuarar)
- ազնուացուցանեմ (aznuacʿucʿanem)
- ազնուութիւն (aznuutʿiwn)
- այլազն (aylazn)
- այլազնեայ (aylazneay)
- անազնուականութիւն (anaznuakanutʿiwn)
- արքազունք (arkʿazunkʿ)
- արքայազն (arkʿayazn)
- արքայազուն (arkʿayazun)
- բազմազն (bazmazn)
- դժոխազնեայ (džoxazneay)
- դիցազնական (dicʿaznakan)
- դիւցազեան (diwcʿazean)
- դիւցազն (diwcʿazn)
- դիւցազնաբար (diwcʿaznabar)
- դիւցազնական (diwcʿaznakan)
- դիւցազնային (diwcʿaznayin)
- դիւցազնացեալ (diwcʿaznacʿeal)
- դիւցազնեալ (diwcʿazneal)
- դիւցազնեայ (diwcʿazneay)
- դիւցազնութիւն (diwcʿaznutʿiwn)
- երկազն (erkazn)
- երկազնի (erkazni)
- թագազն (tʿagazn)
- թագաւորազն (tʿagaworazn)
- թագաւորազուն (tʿagaworazun)
- իշխանազն (išxanazn)
- իսմայէլազն (ismayēlazn)
- ծառայազունք (caṙayazunkʿ)
- համազն (hamazn)
- համազուն (hamazun)
- համայնազնեան (hamaynaznean)
- հայազն (hayazn)
- հայկազեանք (haykazeankʿ)
- հայկազն (haykazn)
- հայկազնեայ (haykazneay)
- հայկազնեան (haykaznean)
- հայկազնի (haykazni)
- հայկազուն (haykazun)
- հեծելազն (hecelazn)
- հոմազն (homazn)
- հսկազն (hskazn)
- հսկայազն (hskayazn)
- հսկայազուն (hskayazun)
- ճենազն (čenazn)
- ճենազնեայ (čenazneay)
- ճենազնի (čenazni)
- մերազնացեալ (meraznacʿeal)
- մերազնեայ (merazneay)
- նախարարազն (naxararazn)
- չազնուութիւն (čʿaznuutʿiwn)
- պայազն (payazn)
- պարթեւազն (partʿewazn)
- սկայազն (skayazn)
- սկայազուն (skayazun)
- վեհազն (vehazn)
- վիշապազունք (višapazunkʿ)
- քաջազնեայ (kʿaǰazneay)
- քաջազուն (kʿaǰazun)
- քոազն (kʿoazn)
- քոյազն (kʿoyazn)
- օտարազն (ōtarazn)
References
- Bailey, H. W. (1932), “Iranian Studies”, in Bulletin of the School of Oriental Studies, volume 6, issue 4, page 953–954 of 945–955
- Bailey, H. W. (1960), “Arya II”, in Bulletin of the School of Oriental and African Studies, volume 23, issue 1, page 17 of 13–39
- Bailey, H. W. (1979), “āysña-”, in Dictionary of Khotan Saka, Cambridge, London, New York, Melbourne: Cambridge University press, page 21a
Further reading
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ազն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ազն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- J̌ahukyan, Geworg (1987) Hayocʿ lezvi patmutʿyun; naxagrayin žamanakašrǰan [History of the Armenian language: The Pre-Literary Period] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, pages 512–513
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.