төп

From Proto-Turkic *tǖp (“bottom; basis, foundation; root”).

Cognate with Old Turkic [script needed] (tüp, “bottom; basis; root”), Turkish dip (“bottom; depth; ground”).

• IPA^(key): [ˈtʏ̞p]
• Hyphenation: төп (one syllable)

төп • (töp)

1. main, chief

   Төп сәбәп.

   Töp säbäp.

   Root cause.

   Тираж, билдәле булыуынса, баҫма абруйының төп күрһәткесе.

   Tiraj, bildäle bulıwınsa, baθma abruyınıŋ töp kürhätkese.

   The circulation, as is known, is the main indicator of a periodical's authoritativeness.

   Төрлө рәүешкә инә белеү — актёрҙың төп һөнәре.

   Törlö räweşkä inä belew — aktyorðıŋ töp hönäre.

   To be able to act in different images the main skill of an actor.

   Өфө аэропорты — республикабыҙҙың төп һауа ҡапҡаһы.

   Öfö aeroportı — respublikabıððıŋ töp hawa qapqahı.

   The Ufa airport is the main air terminal of our republic (of Bashkortostan).

төп • (töp)

1. floor, bed (hard surface at the bottom of a body of water)
2. bottom surface of a container
3. tree stump
4. measure word for cultivated plants

   Йөҙ төп бәрәңге.

   Yöð töp bäräŋge.

   One hundred potato plants.

• тәҙрә төбө (täðrä töbö)