йүнәлеш

Action noun of *yönäl- (“to move in a certain direction, make one's way toward”), from Proto-Turkic *yȫn (“side, direction”).

Cognate with Uzbek yo'nalish (“direction”). Turkish yöneliş (“drift, bearing, orientation”)

• IPA^(key): [jʏnæˈlɪ̞ʃ]
• Hyphenation: йү‧нә‧леш

йүнәлеш • (yünäleş)

1. direction

   Төҙөләсәк юлдың ике йүнәлешендә лә һәр береһе дүртәр метр ике юл һыҙаты ҡаралған.

   Töðöläsäk yuldıŋ ike yünäleşendä lä här berehe dürtär metr ike yul hıðatı qaralğan.

   It is envisaged that in the road to be built, there will be two lanes in both directions, each four meters (wide).

   Уҡытыусы баланың һәр фекерен ихтирам итеп, уны тыңларға, йүнәлеш бирергә һәм үҫтерергә тейеш.

   Uqıtıwsı balanıŋ här fekeren ixtiram itep, unı tıŋlarğa, yünäleş birergä häm üθterergä teyeş.

   The teacher must respect the child's every thought, listen to it, give (it) a direction and develop it.

2. area of knowledge or art; branch, school
3. (linguistics) voice

   Ҡайтым йүнәлеше.

   Qaytım yünäleşe.

   Reflexive voice.

   Төшөм йүнәлеше.

   Töşöm yünäleşe.

   Passive voice.

   Йөкмәтеү йүнәлеше.

   Yökmätew yünäleşe.

   Causative voice.